Eskolan denok berdinak garela irakasten digute denoi, baina segituan konturatzen gara hori gezurra dela. Ikasgela guztietan daude liderrak, besteak baino gehiago sentitzen direnak eta beraien koadriletan nor sartu edo irten daitekeen erabakitzen dutenak. Eskola haurrek eta nerabeek lagunak egin eta sozializatzen ikasteko tresna bezala saltzen digute, baina ez dut uste guztiz hala denik.
Norbere nortasuna eta bata bestearearen arteko desberdintasunak dira gizarte anitz hau edertzen duten faktoreak, baina eskoletan nortasun hori galdu egiten da maiz. Haur batzuek desberdinak direnak taldetik kanpo uzten dituzte, eta burla egiten diete. Azkenean, guztiek nahi dute berdinak izatea, eta desberdintasun guztiak galtzen dira. Denek hitzegiten dute gauza berdinei buruz, telebista saio berdinak ikusten dituzte, eta koadrilakoekin beti ados egotera derrigortuta sentitzen dira. Guztiei gustatzen zaie parrandan joatea, neskei arropa erostea eta mutilei futbola. Hortik irten ezkero, eskolako barregarri eta despreziatuena izango zara. Norbait oso ona izan daiteke gauza konkretu batean, eta besteei egin dezakeena erakusteko irrikitan egongo da, baina sekretupean gordetzen bukatuko du, badaezpada.
Haur eta nerabe batzuk beste batzuk baino lotsatiagoak dira, eta kosta egiten zaie sozializatzea. Agian ez dute koadrilarik ere izango, eta ikaskideekin hitzegitea oso zail egiten zaie. Nola sartu elkarrizketan? Nola hitzegin dezakete hain gauza aspergarriei buruz? Irakasleak klasera joaten ez diren egun asko daude, eta momentu horietan ez dute ez norekin ez zeri buruz hitzegin jakin izaten. "Eskolara ikasteko etortzen naiz", pentsatuko dute, baina gauza garrantzitsuak ikasi beharrean ingurukoak tontakeriei buruz hitzegiten entzunten pasako dute goiza.
Bestalde, alkohol, tabako eta droga gogorren aurkako prebentzio taldeak ere pasatzen dira eskoletatik. Eskoletatik, eskola nerabeen drogomenpekotasuna prebenitzeko tresna bezala ikusten delako. Baina, hori horrela al da? Eskola batzuetan, patio orduan ikasleen erdiak erretzen egoten dira, eta askotan irakasleak ere bai. Droga saltzaile batzuk eskola inguruetara hurbiltzen dira, badakitelako nerabe asko hurbilduko zaizkiela eta diru asko irabaziko dutela. Eta askok ez dute lehen zigarroa parrandan dabiltzala erretzen, eskolatik irtetean beraien lagun guztiak erretzen ari direlako erretzen dute. Ez dute erre nahi, baina egiten ez badute taldetik kanpo geratzeko beldurra dute, klase aspergarrietan denbora azkarrago pasatu ahal izateko mintzalagunik gabe.
Nortzuk dira, orduan, eskolako liderrak? Zergatik ikasi behar izaten dute haurrek txikitatik beti egongo dela beraiek zapaltzeko prest dagoen norbait? Badakit eskola gehinetan elkarbizitza egokia lortzen gogor saiatzen direla, baina zerbaitek huts egiten du. Ia eskola guztietan daude "bullying" kasuak, eta isilpean gordetzen dira, arazo garrantzitsu baten parte ez balira bezala.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina